Μαθήματα pressing

Στο τελευταίο του παιχνίδι στην Ελλάδα ο Βαλβέρδε δεν αποχωρίστηκε την προσφιλή του τακτική της επιθετικής άμυνας. Ο Ολυμπιακός ήξερε ότι θα αντιμετωπίσει μία ομάδα που παίζει κλειστά και ο Βαλβέρδε επιστράτευσε το pressing ψηλά με στόχο:

Η πίεση του Ολυμπιακού απέδωσε εξαιρετικά στο πρώτο ημίχρονο. Η εξαιρετική φυσική κατάσταση των ερυθρολεύκων σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη παρουσία των Μακούν/Μανιάτη στον άξονα επέτρεψαν στον Βαλβέρδε να εφαρμόσει το τακτικό του πλάνο με ακρίβεια. Η τοποθέτηση του Μακούν ψηλά στο γήπεδο δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερη πίεση στους χαφ του Ατρομήτου που δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν την κατοχή της μπάλας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό κατοχής μπάλας για το 1ο ημίχρονο ήταν περίπου 70-30 υπέρ του Ολυμπιακού.

«Ξεκλειδώνοντας» μία κλειστή άμυνα – ο ρόλος του Τοροσίδη

Αναμφίβολα το πιο ενδιαφέρον τακτικό στοιχείο της αναμέτρησης ήταν ο «ειδικός»ρόλος που ανέλαβε ο Τοροσίδης από τον Βαλβέρδε. Παρά τον αρχικό σχηματισμό (4-3-3) ο Τοροσίδης ανέλαβε σχεδόν εξ’ολοκλήρου την κάλυψη της δεξιάς πλευράς με τον Αμπντούν να κινείται για μεγάλο χρονικό διάστημα στο αριστερό φτερό και ο Μιραλάς να μετατοπίζεται στο κέντρο κοντά στον Τζιμπούρ δημιουργώντας αριθμητική υπερφόρτωση στο κέντρο της αντίπαλης εστίας. Ο Τοροσίδης είχε άμεσο στόχο την διενέργεια σεντρών προς το κέντρο της περιοχής του Ατρομήτου, με τους Αμπντούν, Μιραλάς, Τζιμπούρ και Μακούν να στοχεύουν προς την εκμετάλλευση τους.

Ήταν σαφές ότι το εν λόγω «τρικ» απέβλεπε στην υπερφόρτωση της αριστερής πλευράς και την ανάδειξη των αγωνιστικών στοιχείων του full-back Τοροδίση με κύριο στόχο την αντιμετώπιση της κλειστής άμυνας του Ατρομήτου. Η επιλογή του Τοροσίδη δεν αποτελεί έκπληξη. Ο δεξιός διεθνής μπακ διαθέτει στοιχεία ικανά για την εκτέλεση «ειδικών» ρόλων ενώ η παρουσία του επιθετικογενή Επστάιν στο αριστερό άκρο μείωνε τις ανασταλτικές δυνατότητες του Ατρομήτου στην δεξιά πλευρά.

Ο Βαλβέρδε πήρε το ρίσκο να αφήσει εκτεθειμένη την ανασταλτική λειτουργία της δεξιάς πλευράς του. Η εν γένει παρουσία του Τοροσίδη και η ασίστ στο 119′ τον δικαιώνει.

Ατρόμητος: Πίστη στο πλάνο, αδυναμία στην εκτέλεση του

Ο Δώνης δεν άλλαξε τις προσφιλείς του τακτικές προσεγγίσεις, ενώ ενίσχυσε την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας του παρουσιάζοντας:

Αν και τα παραπάνω χαρακτηριστικά εφαρμόζονται καθ’όλη την διάρκεια της χρονιάς με επιτυχία, στον τελικό οΑτρόμητος δεν μπόρεσε να εκτελέσει το τακτικό πλάνο του Δώνη. Το αποτελεσματικό pressing του Ολυμπιακού δεν επέτρεψε στον Ατρόμητο να επιδοθεί σε κατοχή μπάλας και έλεγχο του ρυθμού. Οι αντεπιθέσεις δεν ξεκινούσαν με σωστές συνθήκες και η ομάδα, σταδιακά, οπισθοχώρησε.

Η αδράνεια του Ολυμπιακού άλλαξε τις ισορροπίες

Στο δεύτερο ημίχρονο, ως συνήθως, ο Ολυμπιακός μείωσε την ένταση του pressing, την επιθετικότητα του προσπάθησε να διαχειριστεί το υπέρ του αποτέλεσμα. Έτσι κι αλλιώς η παθητική στάση του Ατρομήτου δεν εγκυμονούσε κινδύνους για την άμυνα του Ολυμπιακού. Εν τέλει, η αδράνεια του Ολυμπιακού επέτρεψε στον Ατρόμητο να πάρει μέτρα στο γήπεδο και να σκοράρει… έστω και με λίγο τύχη.

Στην παράταση ο Ολυμπιακός επανέφερε το πλάνο του πρώτου ημιχρόνου, το εκτέλεσε όμως με μειωμένη ένταση ελέω της συνολικής κούρασης των παικτών του. Εν τέλει ο Βαλβέρδε είδε το «τρικ» του με τον Τοροσίδη να πιάνει τόπο και ο Φουστέρ να δίνει το γκολ της νίκης σε ένα γκολ που κάπως έτσι είχε σχεδιαστεί στο μπλοκάκι του Βαλβέρδε πριν την αναμέτρηση.

Συμπέρασμα

Ο Ολυμπιακός δεν αντιμετώπισε σημαντικές δυσκολίες απέναντι στον Ατρόμητο, αλλά κατέκτησε με δυσκολία το Κύπελλο. Το pressing των ερυθρολεύκων ήταν αρκετό για να αποδιοργανώσει τον Ατρόμητο που στηρίζεται στην κατοχή της μπάλας και τον έλεγχο του ρυθμού. Ο Δώνης ενίσχυσε την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας του αλλά δεν μπόρεσε να βρει λύσεις αναφορικά με την επιθετική ανάπτυξη και λειτουργία. Εν τέλει το παιχνίδι έκρινε το γκολ του Φουστέρ μετά από την… προσχεδιασμένη ασίστ του Τοροσίδη που μονοπώλησε το τακτικό ενδιαφέρον της αναμέτρησης.

http://www.overlap.gr/?p=18780