Δεν είμαι φαν του. Ουδέποτε συμπάθησα ποδοσφαιριστές που επεδίωκαν πρωτίστως την προσωπική τους προβολή, αναζητούσαν τη λεζάντα και στην άκρη του μυαλού τους είχαν και το καλό της ομάδας τους. Παρά ταύτα υπάρχουν πια τρία δεδομένα για την περίπτωση του: α) χωρίς αυτόν ο Ατρόμητος θα ήταν μια μέτρια ομάδα που θα πάλευε για τη σωτηρία της, β) ο Ολυμπιακός θα κάνει σφάλμα εάν συνεχίζει να τον δίνει δανεικό, γ) όσους ενδοιασμούς και να ‘χει ο Φερνάντο Σάντος δεν γίνεται να τον αφήσει εκτός Euro. Ο Κώστας Μήτρογλου δεν είναι απλά ο πρώτος σκόρερ στη Σούπερ Λίγκα. Είναι ένα φαινόμενο.

Τα 15 γκολ του Μήτρογλου δεν είναι γκολ της πλάκας. Είναι σχεδόν όλα δύσκολα γκολ μια και τα εύκολα συνήθως τα χάνει. Είναι γκολ με πολύ προσωπικό στοιχείο μια και η ομαδικότητα δεν είναι το φόρτε του. Είναι καθοριστικά και όχι αδιάφορα σε μια ήττα ή συμπληρωματικά σε μια νίκη. Κοιτάξτε και θαυμάστε:

- 0-1 με Άρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με δικό του γκολ

- 1-1 με Παναθηναϊκό στο Περιστέρι με δικό του γκολ

- 2-1 με Παναιτωλικό στο Περιστέρι και τα δύο δικά του

- 1-1 με Λεβαδειακό στο Περιστέρι με δικό του γκολ

- 1-0 με Εργοτέλη στο Περιστέρι με δικό του γκολ

- 2-0 με τον ΟΦΗ στο Περιστέρι το πρώτο γκολ δικό του

- 1-1 με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο με δικό του γκολ

- 1-2 με τον ΠΑΣ στα Ιωάννινα με το νικητήριο γκολ δικό του

- 1-2 με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και τα δύο γκολ δικά του

- 0-1 με τη Δόξα Δράμας στο «Καυτανζόγλειο» με δικό του γκολ

- 2-2 στη Λιβαδειά με το γκολ της ισοφάρισης δικό του

- 1-0 με την Ξάνθη χθες στο Περιστέρι με δικό του γκολ.

25 βαθμοί είναι αυτοί στα καθοριστικά γκολ του. Και μια πρόκριση στο Κύπελλο με το νικητήριο γκολ στο 90′ στους «16» με τον Άρη.

Με τα γκολ του Μήτρογλου ο Ατρόμητος έχει 47 αντί για 22 βαθμούς και βρίσκεται στα ημιτελικά του Κυπέλλου αντί ενδεχομένως στο σπίτι του! Γιατί μπορεί ο Ατρόμητος να προσπαθεί να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο αλλά η διαφορά δεν έρχεται ούτε από τον Δώνη ούτε από το δουλεμένο σύνολο. Για όσους βλέπουν την ομάδα του Περιστερίου προσεκτικά φέτος είναι κατανοητή η διαφορά.

Ο Μήτρογλου πάει φουλ για πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Πέντε ολόκληρα χρόνια έχουμε να το δούμε αυτό, από τον Νίκο Λυμπερόπουλο τη σεζόν 2006-07. Καλά δεν συζητώ ότι θα γίνει ο πρώτος μετά τον Θωμά Μαύρο που θα έχει αναδειχθεί πρώτος σκόρερ χωρίς να φοράει φανέλα μεγάλης ομάδας.

Και τώρα ό,τι και να σκέφτεται ο Σάντος θα πρέπει να τον πάρει στο Euro. Δεν μπορεί να αφήσει εκτός αποστολής τέτοιο «κανόνι». Θα είναι ποδοσφαιρικός παραλογισμός, όσο και να χαλάει την έννοια της ομάδας ο τρελο – Μήτρογλου. Έστω να τον έχει στον πάγκο σαν επιλογή.

Πιο ζόρικα είναι τα πράγματα για τον Ολυμπιακό. Με Τζιμπούρ, Μιραλάς να έχουν «δέσει» στην επίθεση, άντε να πάρει πίσω τον Μήτρογλου και να τον χωρέσει. Αφήστε που αν παραμείνει ο Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο, δεν θα ξέρει τι να κάνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Θα θυμάστε ότι ο Βάσκος δεν θέλει ούτε να ακούει για Μήτρογλου. Αν πάντως δεν τον θέλει ο Ολυμπιακός, θα πρέπει να συμπεριφερθεί με σεβασμό στον δεινό σκόρερ και να τον πουλήσει στο εξωτερικό. Να πάει κάπου που θα μετράνε την αξία του και ενδεχομένως να μάθει αρκετά για την παρουσία του στο σύνολο.